به عنوان یه مادر بهتون میگم:
لباس رو بچه خیلی اثر داره! حتی در عزیز شدنش در جمع ها! حتی در محبوب شدن و جذاب شدنش در اذهان عموم. حتی در دوست داشتنی شدنش!... جدی میگم. شما زیبا ترین بچه ی دنیا رو هم داشته باشی؛ شیرین زبون ترین بچه دنیارو هم داشته باشی؛ بامزه ترین بچه دنیا رو هم داشته باشی اما اگر یه لباس معمولی تنش کنی اون زیبایی ها به چشم که نمیاد هیچ اصلا انگار محبوبیتی هم نداره!... ولی وقتی یه لباس بامزه؛ یه لباس شیک و تر و تمیز؛ حتی یه کفش بامزه یه کلاه بامزه تن بچه ت میکنی از در خونه ت تا مقصد همه دارن قربون صدقش میرن. این مورد مخصوصا روی پسر بچه ها بیشتر باید اعمال بشه. چون دخترا معمولا زیبا ترن؛ لباساشون کلا خوشگل تره؛ با یه گل سر و هدبندم از این رو به اون رو میشن. ولی پسرا درواقع هیچی ندارن که مثل دخترا به چشم بیاد؛ لباساشونم همه ساده تره... برای همون لباس مرتب و تمیز و بامزه برای پسربچه ها از اوجب واجباته.
یه نکته دیگه اینکه بچه ها تا بچه هستن لباسای رسمی و مردونه و بزرگونه تنشون نکنید. بهشون نمیاد. لباسای اسپرت تن کنید. برای مثال شلوار لی راسته تن بچه چهار ساله با یه پیراهن سورمه ای مردونه قطعا بچه رو از ریخت و قیافه میندازه. به جاش با نصف هزینه ی اون شلوار لی یه شلوار اسپرت و بامزه تر. اسلش...و خلاصه اسپرت و کیوت. اکسسوری هم خیلی روی ظاهر بچه میاره. گاهی یه هدبند توری سفید ساده برای دختر؛ یه کلاه و کیف بامزه برای پسر؛ یه دستبند؛ یه ساعت؛ حتی یه جوراب بامزه...این ریزه کاری هارو دست کم نگیرید.
خلاصه اینکه من بعد دقت کنید ببینید لباس چه ها که نمیکنه!
اره دیگه از یه چیز میگن که ادم است ولباس خونه هست وپلاس