آخرین باری که عینک دودی خریدم گمانم بیست و دو سه ساله بودم... مدل گربه ای برداشتم... گوشه های چشم اش کمی متمایل به سمت بالا بود...یادم هست تمام عینک های مغازه را بالا پایین کردم با رفیقم و اکثرشان را زدم تا بالاخره رضایت دادم آن عینک گربه ای را بخرم...حالا در فرا سی سالگی میخواستم بروم عینک جدید بخرم و داشتم قبل از رفتن با خودم مرور میکردم همان اول بگویم ساده ترین عینک را فروشنده بیاورد و نه او معطل شود نه من... نمیدانم چرا هرچه بزرگ تر میشوی انگار زیبایی را در سادگی میبینی...
ولی فکر میکنم اگه اون شوق و وقت بیست ودو سالگی رو داشتین بازم واسه خرید زیرورو میکردین
ولی قبول دارم سادگی زیبایی خاصی داره