یه ساندویچ یادتون بدم که فوق العاده خوشمزه ست و خاص. اونقدر که امکان نداره بپزید و کسی نگه به به عجب چیزی!... من توو دور و بری هام به چندتا غذا خیلی معروفم که یکیش همین ساندویچه. مختصر مفیدش میشه این که یه پیاز رو خلالی میکنید و میریزید توو روغن و وقتی رنگش صدفی شد و عوض شد( اصلا نباید سرخ بشه) بهش مرغ های خامی که نوارهای خیلی نازک در حد یه بند انگشت خرد کردید رو اضافه میکنید و نمک و فلفل میزنید. و وقتی رنگ مرغ هم عوض شد کمی فلفل دلمه ای سبزِ ریز خرد شده با قارچ خام خرد شده میریزید( تقریبا اندازه ی حجم مرغ) و میذارید همه با هم بپزه که حسابی مرغ و قارچ آب میندازه و بذارید تا قطره ی آخر آبش کشیده بشه حتما، دست آخرم کمی زعفران دم کرده اضافه کنید. دلتون خواست میتونید پنیر پیتزا هم بریزید که من در اکثر مواقع نمیریزم. فقط همینجا بگم که این ساندویچ با سسش هست که خوشمزه ست و اگر نخواستید سسش رو درست کنید اصلا نپزید!... سس هم کمی خیارشور و جعفری ریز خرد شده رو با سس مایونز و خیلی کم خردل ملایم و اگر داشتید چندقطره سس فلفل تند ( از این سید داوود ها مثلا که توو اکثر رستورانا هست) مخلوط کنید و دیگه همین. بفرما بزن!
خیارشور نمیتونم بخورم. جایگزین نداره؟ :```)