بیست و دوم فوریه

با توام
قاب عکس نارنجی
با توام
زرقبای پاییزی
در نگاهت حضور مولاناست
پا رکاب دو شمس تبریزی...

حقیقتا آدم با بچه صبورتر میشه، اصلا صبوری رو یاد میگیره. در نظر بگیرید هر لحظه و دقیقه و ثانیه و روز یا بیسکوییت اینور اونور خونه داره توسط کوچک خونه پودر میشه و ریخته میشه، یا شیرای باقی مونده توی شیشه شیر داره روی فرش و تلویزیون و میزها ریخته میشه و لک و جای دست تورو از حیات و ممات میندازه! و تو هر لحظه داری جمع و جور میکنی و دستمال میکشی و جارو میزنی باز دو دقیقه بعدش همون آش و همون کاسه. الانم اوشون دارن ساقه طلایی پودر میکنن روی میز و زمین، میقولی؟