بچه دوم!

اگر بخوام از سختی ها یا غیر سختی های بچه دوم بگم خب این پستی که ایشون باشن رو اختصاص میدم به مورد غیر سختیش! ... راستش به ضرص قاطع میگم اونقدری که بچه داری با بچه اول سخت میگذره با بچه دوم نمیگذره! بله کاملا درست خوندید‌ و اگر قصد بچه دار شدن دارید و میترسید بیارید؛ نترسید از اینکه عن و گهتون قاطی بشه. چون قبلش عن و گهتون با بچه اول قاطی شده رفته؛ دیگه دومی دقیقا وسط همون عن و گه قبلی میاد( دیگه نمی‌تونستم واضح تر از این توضیح بدم. امیدوارم که حق مطلب ادا شده باشه). یعنی اینکه آدم وقتی یدونه بچه داره فکر می‌کنه چقدر همه مراحل بچه داری سخته! چرا؟ چون تجربه نداره و همه چیزو برای اولین بار داره تجربه می‌کنه. مثلا من یادمه سر فرزند اولم تا ماه ها از ترس رو به چهره ی فرزندم می‌خوابیدم و دنده به دنده هم نمی‌شدم که یه وقت پتویی چیزی نیفته روش خفه بشه یا کلا اتفاق دیگه ای بیفته! و آدم تا وقتی یدونه بچه داره فکر می‌کنه چقدر بچه داری سخته؛ ولی وقتی دومی میاد تازه می‌فهمه چقدر با یدونه همه چیز راحت می‌تونسته باشه و چقدر آزاد می‌تونسته باشه و چقدر حتی وقت می‌تونسته داشته باشه برای خودش که فکر می‌کرده نداره! و چون شما زندگیتون از قبل با بچه اول حساااابی شخم خورده و تغییر کرده دیگه بچه دوم چون وسط اون تغییرات و شخم ها میاد درواقع شما بی حسی و درواقع اصلا وجود بچه دوم و سختی هاش رو حس نمیکنی چون هنوز درگیر همون عن و گه قاطی شده ی قبلی و حالا اینم که اضافه شده خیلی تاثیری در عن و گه تر شدن اوضاع نداره:/ خلاصه اینکه اونقدری که بچه داری با بچه اول سخت میگذره با دومی اینطوری نیست. البته گول اینو نخورید که بگید پس با سومی و چهارمی که دیگه اصلا نیست! چرا اونا هست! هرکی سومی و چهارمی رو داره معتقده داره پاره میشه و به ملکوت اعلی میپیونده... پس اگر علاقه به تولید مثل دارید روی همون دومی تمومش کنید. بیشترش خیط میشه اوضاعتون. از بنده گفتن بود!