راستشو بخوام بگم از رسم و رسومای زیادیه که بدم میاد. درواقع خیلی جاها معتقدم فرهنگ افتضاحی داریم. یکی از این فرهنگای به شدت افتضاح از نظر من توو مجلس عزاست. صاحب عزا با کلی غم، با کلی غصه ی وارده، باید توو اون شرایط به شدت سخت، به فکر تدارک سن ایچ و خرما و ناهارِ مهمونا باشه که یه وقت بهشون بد نگذره!... واقعا از این رسم متنفرم. واقعا... طرف نمیدونه از غم خودش بمیره یا بره جوجه کبابو سفارش بده!...از همه ی اونا بدتر، تهش با یه هزینه ی میلیونی طرفه بابت همین پذیرایی ها که به زور به گردنشه!
ویه محدود جاهایی دیدم که رسم دارن وقتی میبینن کسی عزیز از دست داده
مثلاهمسایه ها براشون غذا میبرن مدام بهشون سرمیزنن که مشکلی نداشته باشن دلداری میدن ومواظبن که داغدیده ها به زحمت نیوفتن ومجلس ها هم بدون تجملات واینا برگزارمیشه