دختر ندارم نمیدانمم به فرض اگر همین الان هم دختر دار شوم تا ۱۲،۱۳ سال دیگر افکارم چگونه است. اما واقعا هضم نکردم خواهری را که برای یک پیج لوازم آرایشی نوشته بود خواهرم دارد اولین پریودش را تجربه میکند و میخواهم یک باکس برایش بچینید همیشه به یادش بماند و خب باکس هم چیده شد با کلی لوازم آرایش. هی خواستم هضم کنم که دختر ۱۲ ساله باید آرایش کند؟ خب راستش شاید من زیادی اُملم، اما واقعیت هضم نکردم... واقعا دختر ۱۲ ساله باید ارایش کند؟ دقیقا خودمان با دستان خودمان داریم بچه ها را وارد چه وادی هایی میکنیم؟ فارغ از این بحث ها، اصلا چرا باید برای دختری که در ابتدایی ترین مسیر زندگی ایستاده لوازم آرایش هدیه داد و به او گفت اینها را بگیر و خودت را خوشگل کن!...ناخواسته او را با این فکر بزرگ میکنیم که تو زیبا نیستی و باید با متر و معیار مد و زمانه جلو بروی و برای باب میلِ جامعه شدن باید ظاهرت را تغییر بدهی. کاش کتاب جایگاه بهتری داشت در میان هدایایمان... کاش ماها به نسل های بعد از خودمان عزت نفس و اعتماد به نفس هدیه میدادیم... کاش آنقدر بلد بودیم اعتماد به نفس هدیه کنیم که او در ۲۰ سالگی و ۲۵ سالگی و ۳۰ سالگی و ۴۰ سالگی و حتی ۶۰ سالگی اش خودش را ظاهرش را با تمام نواقصش دوست داشت و در میان میلیون ها گونه کاشته و فیلر لب تزریق کرده و پروتز کرده و غیره او میزیست بی اینکه حتی یک ثانیه دلش بخواهد همرنگ جماعتی بشود که مد و جامعه برایشان تعیین میکند زیبایی چیست و خودشان را فراموش کرده اند.
۱۲ ساله‌های نسل جدید با نسل ما و شما خیلی فرق دارن ولی خب نکته اینه تفکر خانواده‌ها هم خیلی متفاوت شده. ایشالا آخر عاقبت همه بخیر بشه