تموم دنیا یک طرف، تو یک طرف عزیزم

اگر میتونید پدر و مادر بشید و نمیشید باید یه اعترافی کنم شاید دلتون خواست موجودی رو به این دنیا بیارید، از حس پدر بودن خبری ندارم، ولی مادر بودن درسته که خیلی سخته، درسته که توو ۲۴ ساعت واقعا یه جاهایی کم میاری مخصوصا اگر بچه یا بچه هات شیطون باشن، درسته که دیگه مال خودت نیستی و وقت آزاد نداری اما یه چیزایی هم هست توو این دنیا که فقط باید مامان یا بابا باشی تا بچشی... یه لذت هایی که هیچ جا و هیچوقت نمیتونی تجربه کنی جز با مامان بودن یا با بابا بودن... مثلا چجوری میشه توصیف کرد که وقتی چراغارو خاموش کردید تا بخوابید و دست انداختی دور پسرت و هی داری قربون صدقه ش میری و اونم مثل یه گربه ی ملوس و ننر لبخند میزنه و با چشمای تیله ایش داره نگاهت میکنه بعد یدفعه دستشو میندازه دور گردنتو خودشو بیشتر توو بغلت جا میکنه یعنی چی...چجوری میشه این لحظه رو توصیف کرد که تو مامانشی و وقتی میاد بغلت یعنی دیگه انگار دنیا مال توئه...