وقتی یکی که هیچ کجای زندگی ما نیست اما با این حال گهگاهی حالی از ما میپرسه، پیامکی میزنه، کامنتی میده، زنگی میزنه و... اون آدم جز لطف هیچ کار دیگه ای نکرده... کاش مام بلد بودیم از آدمی که جز لطف کار دیگه ای نکرده انتظار و توقعی نداشته باشیم و نگیم چرا دیر پیغام داد، چرا اینطوری پیغام داد، چرا بی موقع پیغام داد، چرا آب توو تلمبه ست، چرا گوشکوب قلمبه ست؟ چرا دم خر درازه؟ ...