نمیدانم بعضی از اهنگ هایی که خواننده ها میخوانند خودشان در لحظه های خواندنش هرگز گمان میکنند که آهنگشان تا سالها بعد چند نفر را به پای گریه میکشاند؟... رفتم به سالهای دور...آن سالهایی که فکر میکردم در تاریک ترین نقطه ایستاده ام، سالهایی که ...آخ...آخ...شادمهر عزیز نمیدانم آیا خودت میدانی وقتی داشتی میخواندی: آخر یه شب این گریه ها سوی چشامو میبره، چند نفر پا به پای صدای تو فرو ریختند، اشک شدند و دل شکسته شان را در آغوش کشیدند و برای خودشان گریستند...حالا در روشن ترین نقطه ایستاده ام اما هنوز وقتی صدای تو از جایی پخش میشود: آخر یه شب...من اشک میشوم اما اینبار از فکر به خدایی که در دل تاریکی ها دستانش را گرفت سمتم...
:)))))))))
هربار میمیرم و زنده میشم با این آهنگ و باز با پررویی میذارمش رو تکرار گوش میدمش.. :)