بیست و دوم فوریه

با توام
قاب عکس نارنجی
با توام
زرقبای پاییزی
در نگاهت حضور مولاناست
پا رکاب دو شمس تبریزی...

اینروزا اینور اونور خیلی واژه ی بلک فرایدی رو میخوندم و میدیدم و خب رو راست باشم نمیدونستم منظور چیه. الان متوجه شدم گویا آخرین جمعه ی برج ۱۱ یعنی ماه نوامبر برندهای معروف دنیا تخفیف میذارن روی اجناسشون و این آخرین جمعه که به جمعه سیاه معروفه بیشترین تخفیف رو میذارن تا همه قشری بتونن خرید کنن و برای سال جدید میلادی آماده بشن. درواقع روزیه برای شروع خرید کریسمس و آماده شدن برای سال جدید و این سنتی بوده که از آمریکا به سایر مناطق دیگه هم کشیده شده. فارغ از اینکه میخوندم خیلی ها حتی از شب قبل پشت در فروشگاه ها میخوابن تا اولین نفر باشن، فارغ از اینکه میدیدم همه اینروزا دارن میرن ترکیه! و فارغ از اینکه هنوز خیلی هم درباره این واژه و بهتره بگم این رسم بین برندهای معروف دنیا نمیدونم اما با خودم فکر میکردم اگر واقعا برای اینکه همه ی مردم قدرت خرید پیدا کنن و سال جدیدشون رو با خوشحالی شروع کنن این سنت شکل گرفته، چقدر قشنگ، چقدر انسانی و چقدر کاری خوب. گاهی با خودم فکر میکنم برای کمک کردن و مهربونی کردن به خلق حتما نباید پول کلون داشته باشی تا بتونی مدرسه بسازی یا مثلا خرج یتیمی رو بدی یا حتی مثل این برندهای معروف باشی تا بتونی تخفیف بذاری...تو میتونی نه برند باشی نه معروف نه پولدار، بلکه یه آدم معمولی باشی با زندگی معمولی و جیب هایی معمولی که تووش پولای معمولی ای جا میشه اما به جاش قادری دلی داشته باشی فراتر از معمولی حتی به وسعت دریاها. هرکسی توو هرکاری که هست میتونه و قادره تا به مردم کمک کنه...همین چندروز پیش درباره همین مسائل با همسرم حرف میزدم و میگفتم کمک کردن به مردم که فقط با پول نیست، هرکسی در هر جایگاه و شغل و موقعیتی که هست میتونه به بقیه کمک کنه اگر بخواد، کمک کردن پول نمیخواد، دل میخواد‌.