نامه ای به نان سحر!

نان سحر عزیزم سلام... راستش من خیلی اهل مقدمه چینی نیستم و یکراست میخواهم بروم سر اصل مطلب. واقعیت این است که من نمیدانم اولین بار برندی به نام نان سحر را چه کسی ایجاد کرد، راستش را بخواهی حوصله ی سرچ اش را هم ندارم که ببینم مثلا مدیرت چه کسی ست. حتی نمیدانم چندتا قناد داری ولی آمدم که بگویم تو خیلی کثافتی!... یعنی خیلی ها... تو آنقدر به طرز عجیبی خوبی، آنقدر تک تک محصولاتت در خوشمزگی و کیفیت عالی ست، آنقدر تنوع داری که گاهی دوست دارم از نزدیک قناد اعظمتان را ببینم و بهش بگویم آخر یک آدم چقدر میتواند ابداع کننده باشد و اینهمه تنوع عجیب و غریب و فوق خوشمزه ایجاد کند؟ اصلا تو کیستی و اصلا تر چنین خوب چرایی؟... نان سحر عزیزم من تو را خیلی دوست دارم و هر محصول ات را که میخورم دلم‌ میخواهد از شدت خوشمزگی و کیفیت بزنم لهت کنم. آخر مگر میشود یک برند انقدر خوب باشد؟ انقدر همه چیزش به طرز عجیبی خوشمزه باشد؟ انقدر در کیفیت درجه یک باشد؟ اصلا تو چطور میتوانی انقدر از شدت خوبی کثافت و لعنتی باشی؟ امشب یکی از آن هزار محصول متنوع ات را خوردم که اسمش را هم نمیدانستم‌ در واقع وقتی همسرم با یک جعبه نارنجی که از دور داد میزد متعلق به نان سحر است وارد ماشین شد و در جعبه را باز کردم، جلویم چیزی شبیه ناپلئونی بود اما به شکل دیگری. یک گل تقریبا بزرگ بود که به شکل کیک سابله وسط اش خامه گذاشته بودند اما خامه ی مابین هم مزه ی هر خامه ای نبود!... همسرم هنگام خرید اسم این محصول ات را ندیده بود اما فتبارک الله احسن الخالقین بر آن قنادی که نان سحر دارد، آنقدر تمام مزه ها را خوب کنار هم قرار داده بود که بی اینکه اسم محصول را بدانی از مزه ها به راحتی میتوانستی به یک مزه ی دوست داشتنی از یک شکلات معروف برسی، بله کیک اسنیکرز جلویم بود. جلوی منی که اسنیکرز عشق اول و آخرم هست:/ البته در اینکه من اسنیکرز خور قهاری هستم و تمام جوامع بشری میدانند که شکلات مورد علاقه ام هست هم بی تاثیر نبود در اینکه بعد از اولین گاز بفهمم اینی که جلویم هست مزه ی اسنیکرز میدهد. آخ امان از شدت دلبر بودنش... اصلا اصلا نگویم...نان سحر واقعا حرف نداری، واقعا خوبی، واقعا دوستت دارم، واقعا لامصبی عوضی:/